/ˈɒˑfxʊːn/
1. afgaan , voor schut staan
|
Wie iech begós te stamele oonder de speech, góng iech behuurlek aof.
Toen ik begon te stotteren tijdens de speech, ging ik behoorlijk af. |
|||
|
Heer góng vaan zie gelouf aof
Heer veel flaw. Meine tot me vaan de wereld aofgeit. Meine tot me doed geit. ‘t Weer geit aof. Dao kump aander weer. |
2. afgaan (van de wekker), ontploffen (van een bom of vuurwerk)
|
Mörge um haaf ach geit de wèkker aof.
Morgen om half acht loopt de wekker af. Die aw bom oet d'n oorlog is esnog aofgegaange. De oude bom uit de oorlog is alsnog afgegaan. |
3. vertrekken , naar huis gaan
|
"'t Is d'n hoegsten tied; v'r goon aof."
"Het is de hoogste tijd; we vertrekken." |
4. ontlasting hebben
|
Iech moot nao d'n dokter, want iech kin neet aofgoon.
Ik moet naar de dokter, want ik heb geen ontlasting. |
5. slechter worden (van het weer)
|
Vendaog sjijnt de zon nog, meh mörge geit 't aof.
Vandaag schijnt de zon, maar morgen wordt het slechter. |
Grammatica
vervoginge vaan 't werkwoord aofgoon
type: sterk / oonregelmaoteg samegestèld/sjeidbaar
type: sterk / oonregelmaoteg samegestèld/sjeidbaar
| tegenwoordegen tied | ||
|---|---|---|
| iech |
gaon aof
|
|
| es iech | ||
| diech |
geis aof
|
|
| es diech | ||
| heer/zie/'t |
geit aof
|
|
| es heer/zie/'t | ||
| veer |
goon aof
|
|
| es veer | ||
| geer |
gaot aof
|
|
| es geer | ||
| zie |
goon aof
|
|
| es zie | ||
| verleien tied | ||
|---|---|---|
| iech |
góng aof
|
|
| es iech | ||
| diech |
góngs aof
|
|
| es diech | ||
| heer/zie/'t |
góng aof
|
|
| es heer/zie/'t | ||
| veer |
gónge aof
|
|
| es veer | ||
| geer |
góngk aof
|
|
| es geer | ||
| zie |
gónge aof
|
|
| es zie | ||
Maak geer eur Sinterklaosgediechte in 't Mestreechs? Op Mestreechter Taol stoon mie es 67.000 rijmwäörd!
d'n Dictionair-Piet
