De meneer boe-op e bijvooglek naomwoord weurt gebruuk bepaolt neet allein de vörm, meh dèks ouch d’n toen (stoettoen of sleiptoen) boemèt ’ne bepaolde vörm moot weure oetgesproke. Hei oonder stoon veurbeelde veurbeelde vaan bijvoogleke naomwäörd die, aofhaankelek vaan hun functie, versjèllende toene in ’t Mestreechs kriege.
Mannelek:
blinne
breie
dölle
erme
helle
luie
sjele
sjouwe
volle
wèlle
werme
Vrouwelek en miervoud:
blin
brei
döl
erm
hel
lui
sjeel
sjouw
vol
wèl
werm
Oonzijdeg:
blind
breid
döl
erm
hel
lui
sjeel
sjouw
vol
wèld
werm
Es veurbeeld numme v’r ’t bijvooglek naomwoord werm. Dat heet stoettoen in de volgende gevalle:
1. es ’t volgend woord mannelek inkelvoud is:
Heer droog ’ne werme jas
Hij droeg een warme jas
2. es ’t volgend woord vrouwelek inkelvoud is:
Ze koch ’n werm möts
Ze kocht een warme muts
3. es ’t volgend woord miervoud is:
Ze heet altied werm han
Ze heeft altijd warme handen
Werm moot mèt sleiptoen weure oetgesproke
1. es ’t volgend woord oonzijdeg inkelvoud is:
Ze höbbe e werm huiske
Ze hebben een warm huisje
2. es ’t predicatief weurt gebruuk:
’t Is hei väöls te werm
Het is hier veel te warm
|
Trefwäörd 24028 |
Rijmwäörd 67311 |
Spreekwäörd 1634 |