vaan de Mestreechter Taol
Twieklaanke weure, zjus wie klinkers, oetgesproke mèt behölp vaan loch oet de lónge die ’n trilling vaan de stumben veroerzaak en die in de moond neet weurt geblokkeerd. ’t Woord ‘twieklaank’ gief aon tot v’r te make höbbe mèt ’ne spraokklaank dee oet twie illeminte besteit, naomelek twie klinkers. Es v’r klinkers oetspreke, daan blieve de tong en de lippe in dezelfde positie. Spreke v’r twieklaanke oet, daan beweug de tong z’ch vaan de positie die nudeg is veur de oetspraok vaan d’n ierste klinker nao de positie die nudeg is um d’n twiede klinker oet te spreke. Ouch de stand vaan de lippe kin verandere. ’t Versjèl tösse klinker en twieklaank is good te hure es v’r de wäörd dee (mèt de klinker ee) en dui (mèt d’n twieklaank ui) nao-ein oetspreke.
Aofgezeen vaan drei twieklaanke heet ’t Mestreechs ouch ’n aontal klaankcombinaties boe-in ’ne klinker gevolg weurt door j of w. Strik genome zien dees combinaties gein twieklaanke, umtot ’t twiede illemint (j of w) geine zuvere klinker is. Veur ’t gemaak weure ze hei toch same mèt de twieklaanke besproke.
’t Mestreechs heet èlf combinaties vaan klinker + j en drei combinaties vaan klinker + w.
bevat op dit momint
|
Trefwäörd 24028 |
Rijmwäörd 67311 |
Spreekwäörd 1634 |