bijou

zelfstandeg naomwoord (m.)

	oetspraok / ipa ipa		/biˈʒu/
	miervoud mv.		bijous
	verkleinwoord vkw.		bijouke
	etymologie etym.		‹1824› Nuinederlands Nuined. bijou < Frans Fra. bijou

Grammatica

grammaticaol gebruuk vaan 't zelfstandeg naomwoord bijou

lidwäörd
bepaold lidwoord bep.lidw.		de bijou
oonbepaold lidwoord oonbep.lidw.		'ne bijou

bezitteleke veurnaomwäörd
1^e persoen inkelvoud 1^e pers. iv.		miene/m'ne bijou
2^e persoen inkelvoud 2^e pers. iv.		diene/d'ne bijou
3^e persoen inkelvoud 3^e pers. iv.		ziene/z'ne bijou häöre/'re bijou
1^e persoen miervoud 1^e pers. mv.		euze bijou
2^e persoen miervoud 2^e pers. mv.		eure bijou
3^e persoen miervoud 3^e pers. mv.		hunne bijou

aander veurnaomwäörd
aonwijzend veurnaomwoord aonw.vnw.		deze / dee bijou
betrèkkelek veurnaomwoord betr.vnw.		de bijou dee ...

Rijmwäörd

wäörd gevoonde die rijme op bijou

1	boe woe zoe

2	dégoût fieloe grienjoe wiezoe

3	rommedoe

Spreekwäörd & Gezègkdes

rizzeltaote veur 't woord bijou

Maak geer eur Sinterklaosgediechte in 't Mestreechs? Op Mestreechter Taol stoon mie es 67.000 rijmwäörd!

d'n Dictionair-Piet

"...ich sal uch bewiesen, dat et Mastreegs de beste van alle de taulen is..."

oet 't Sermoen - 1729

"...iech spreek de gansen daag door Mestreechs mèt eus bewoeners. Daobij veule ze ziech 't mies op hun gemaak..."