/ˈɦʏməlkə/
veurbeeldzinne
vb
|
Dat hummelke sprik al e paar wäörd Mestreechs.
Dat hummeltje spreekt al een paar woorden Maastrichts. |
bezitteleke veurnaomwäörd | ||
---|---|---|
1e persoen inkelvoud 1e pers. iv. |
miene/m'ne
hummelke
|
|
2e persoen inkelvoud 2e pers. iv. |
diene/d'ne
hummelke
|
|
3e persoen inkelvoud 3e pers. iv. |
ziene/z'ne
hummelke
häöre/'re hummelke |
|
1e persoen miervoud 1e pers. mv. |
euze
hummelke
|
|
2e persoen miervoud 2e pers. mv. |
eure
hummelke
|
|
3e persoen miervoud 3e pers. mv. |
hunne
hummelke
|