hure¹

wederkierend wèrkwoord

	oetspraok / ipa ipa		/ˈɦyˑʀə/
	etymologie etym.		‹1729› Sermoen hu(u)re(n) ‹1200› Vreugmiddelnederlands Vreugmid.ned. horen

veurbeeldzinne

De maags hei gein buurkes laote, jungske. Dat huurt ziech neet.
Je mag hier geen boertjes laten, jongetje. Dat is niet netjes.

Grammatica

vervoginge vaan 't werkwoord hure
type: zwaak / regelmaoteg

euverege vervogingsvörm
voltoejd deilwoord volt.deilw.		gehuurd
tegewoordeg deilwoord tegew.deilw.		hurend
gebeejende wijs inkelvoud geb.wijs.iv.		huur
gebeejende wijs miervoud geb.wijs.mv.		huurt

Rijmwäörd

wäörd gevoonde die rijme op hure

kure

3	aonhure aonhure behure bezwure centure coiffure figure friture frizure leerlure

4	blaffeture garniture

5	zèskesculture

Spreekwäörd & Gezègkdes

rizzeltaote veur 't woord hure

Dao huur iech d’ch, zag d’n douve en ze hojde ‘m in z’ne nek.
Heer mèrkde neet tot ze häöm veur de gek hele.

Dao huur iech uuch, zag d’n douve.
Dat is dudelek.

Maak geer eur Sinterklaosgediechte in 't Mestreechs? Op Mestreechter Taol stoon mie es 67.000 rijmwäörd!

d'n Dictionair-Piet

"...ich sal uch bewiesen, dat et Mastreegs de beste van alle de taulen is..."

oet 't Sermoen - 1729

"...iech spreek de gansen daag door Mestreechs mèt eus bewoeners. Daobij veule ze ziech 't mies op hun gemaak..."