keule

wèrkwoord

oetspraok / ipa

ipa

/ˈkøˑlə/

Dat keult wel aof zoonder te bloze.
Dat los ziech vaanzelf op.

Grammatica

vervoginge vaan 't werkwoord keule
type: zwaak / regelmaoteg

euverege vervogingsvörm
voltoejd deilwoord volt.deilw.		gekeuld
tegewoordeg deilwoord tegew.deilw.		keulend
gebeejende wijs inkelvoud geb.wijs.iv.		keul
gebeejende wijs miervoud geb.wijs.mv.		keult

Rijmwäörd

wäörd gevoonde die rijme op keule

2	speule veule weule

Spreekwäörd & Gezègkdes

rizzeltaote veur 't woord keul

Mei, keul en naat, völt de sjeur en ouch ‘t vaat.
Es 't 'ne keule en regenechtege meimaond is, kinste 'ne goojen ougs verwachte.

Mei, keel en naat, heet de zomer in zie gaat.
Ouch al is 't weer in Mei nog neet zoe lekker, de zomer kump d'raon.

Maak geer eur Sinterklaosgediechte in 't Mestreechs? Op Mestreechter Taol stoon mie es 67.000 rijmwäörd!

d'n Dictionair-Piet

"...ich sal uch bewiesen, dat et Mastreegs de beste van alle de taulen is..."

oet 't Sermoen - 1729

"...iech spreek de gansen daag door Mestreechs mèt eus bewoeners. Daobij veule ze ziech 't mies op hun gemaak..."