kölle

wèrkwoord

	oetspraok / ipa ipa		/ˈkœlə/
	etymologie etym.		‹1741› Nuinederlands Nuined. kullen < Aokens Aok. kölle

veurbeeldzinne

Ze heet ziech door dee mojljaan te lang laote kölle.

Grammatica

vervoginge vaan 't werkwoord kölle
type: zwaak / regelmaoteg

euverege vervogingsvörm
voltoejd deilwoord volt.deilw.		geköld
tegewoordeg deilwoord tegew.deilw.		köllend köllentere
gebeejende wijs inkelvoud geb.wijs.iv.		köl
gebeejende wijs miervoud geb.wijs.mv.		költ

Rijmwäörd

wäörd gevoonde die rijme op kölle

2	bölle brölle dölle gölle knölle lölle mölle nölle pölle prölle

3	invölle oonthölle soplölle vergölle vervölle

4	fisternölle heurendölle kuttendölle oonbenölle tuttendölle

Spreekwäörd & Gezègkdes

rizzeltaote veur 't woord kölle

Heer meint tot Aoke en Kölle ziene moostem zien.
Heer meint ziech get.

Iech laot miech neet kölle.
iech laot miech neet veur de gek hawwe.

Maak geer eur Sinterklaosgediechte in 't Mestreechs? Op Mestreechter Taol stoon mie es 67.000 rijmwäörd!

d'n Dictionair-Piet

"...ich sal uch bewiesen, dat et Mastreegs de beste van alle de taulen is..."

oet 't Sermoen - 1729

"...iech spreek de gansen daag door Mestreechs mèt eus bewoeners. Daobij veule ze ziech 't mies op hun gemaak..."