/ˈuːtstʊːn/
2
rizzeltaote veur 't woord oetstoon
1. uitstaan (dulden, verduren)
|
Iech kin die kotspoejer vaan 'n naoberse ech neet oetstoon.
Ik kan die vreselijke buurvrouw echt niet uitstaan. |
Grammatica
vervoginge vaan 't werkwoord oetstoon
type: sterk / oonregelmaoteg samegestèld/sjeidbaar
type: sterk / oonregelmaoteg samegestèld/sjeidbaar
| tegenwoordegen tied | ||
|---|---|---|
| iech |
staon oet
|
|
| es iech | ||
| diech |
steis oet
|
|
| es diech | ||
| heer/zie/'t |
steit oet
|
|
| es heer/zie/'t | ||
| veer |
stoon oet
|
|
| es veer | ||
| geer |
staot oet
|
|
| es geer | ||
| zie |
stoon oet
|
|
| es zie | ||
| verleien tied | ||
|---|---|---|
| iech |
stoont oet
|
|
| es iech | ||
| diech |
stoonts oet
|
|
| es diech | ||
| heer/zie/'t |
stoont oet
|
|
| es heer/zie/'t | ||
| veer |
stoonte oet
|
|
| es veer | ||
| geer |
stoont oet
|
|
| es geer | ||
| zie |
stoonte oet
|
|
| es zie | ||
Maak geer eur Sinterklaosgediechte in 't Mestreechs? Op Mestreechter Taol stoon mie es 67.000 rijmwäörd!
d'n Dictionair-Piet
