/ˈʊːndəʀdøːʀ/
1. onderdeur (klein persoon)
|
De begrips neet boerum zoe'n oonderdeur mèt die lang vrouw is getrojd.
Je begrijpt niet waarom zo'n onderdeur mèt die lange vrouw is getrouwd. |
2. onderdeur (van een boerenwoning)
|
Benedenste gedeelte van een deur die in twee delen is verdeeld. Vooral gebruikelijk in boerenwoningen.
|
|||
|
Bij die aw boerderij in Mergraote is de oonderdeur altied touw um de hinne boeteshoes te hawwe.
Bij die oude boerderij in Margraten is de onderdeur altijd dicht om de kippen buitenshuis te houden. |
3. onderdeur (van een herenhuis)
|
Bij ouderwetse herenhuizen de deur onder de hoge stoep die toegang geeft tot het onderhuis.
|
|||
|
"De kins via de oonderdeur nao binne", zag d'n hier Bauduin tege de koleboer.
"Je kunt via de onderdeur naar binnen", zei de heer Bauduin tegen de kolenboer. |
Grammatica
grammaticaol gebruuk vaan 't zelfstandeg naomwoord oonderdeur
Maak geer eur Sinterklaosgediechte in 't Mestreechs? Op Mestreechter Taol stoon mie es 67.000 rijmwäörd!
d'n Dictionair-Piet
