riete

wèrkwoord

	oetspraok / ipa ipa		/ˈʀiːtə/
	etymologie etym.		‹1477› Middelnederlands Mid.ned. riten

veurbeeldzinne

In de speultuin had 't jungske z'n brook kepot gerete.

Grammatica

vervoginge vaan 't werkwoord riete
type: sterk / oonregelmaoteg

euverege vervogingsvörm
voltoejd deilwoord volt.deilw.		gerete
tegewoordeg deilwoord tegew.deilw.		rietend rietentere
gebeejende wijs inkelvoud geb.wijs.iv.		riet
gebeejende wijs miervoud geb.wijs.mv.		ret

Rijmwäörd

wäörd gevoonde die rijme op riete

2	biete kriete miete niete sjiete sliete smiete spiete spliete wiete

3	aofriete besjiete habiete konfiete perfiete tepiete verbiete verriete versliete verwiete

4	discrediete eremiete hennepnietel heremiete nagelsjiete

Spreekwäörd & Gezègkdes

rizzeltaote veur 't woord riet

Maak geer eur Sinterklaosgediechte in 't Mestreechs? Op Mestreechter Taol stoon mie es 67.000 rijmwäörd!

d'n Dictionair-Piet

"...ich sal uch bewiesen, dat et Mastreegs de beste van alle de taulen is..."

oet 't Sermoen - 1729

"...iech spreek de gansen daag door Mestreechs mèt eus bewoeners. Daobij veule ze ziech 't mies op hun gemaak..."