ruike

wèrkwoord

	oetspraok / ipa ipa		/ˈʀœːkə/
	etymologie etym.		‹1599› Nuinederlands Nuined. roocken

veurbeeldzinne

De vèsser is de iele aon 't ruike.

Grammatica

vervoginge vaan 't werkwoord ruike
type: zwaak / regelmaoteg

euverege vervogingsvörm
voltoejd deilwoord volt.deilw.		geruik
tegewoordeg deilwoord tegew.deilw.		ruikend ruikentere
gebeejende wijs inkelvoud geb.wijs.iv.		ruik
gebeejende wijs miervoud geb.wijs.mv.		ruik

Rijmwäörd

wäörd gevoonde die rijme op ruike

Spreekwäörd & Gezègkdes

rizzeltaote veur 't woord ruike

Maak geer eur Sinterklaosgediechte in 't Mestreechs? Op Mestreechter Taol stoon mie es 67.000 rijmwäörd!

d'n Dictionair-Piet

"...ich sal uch bewiesen, dat et Mastreegs de beste van alle de taulen is..."

oet 't Sermoen - 1729

"...iech spreek de gansen daag door Mestreechs mèt eus bewoeners. Daobij veule ze ziech 't mies op hun gemaak..."