vege

wèrkwoord

	oetspraok / ipa ipa		/ˈveˑɣə/
	etymologie etym.		‹1240› Vreugmiddelnederlands Vreugmid.ned. vegen

veurbeeldzinne

Boeveur steis diech de stóp te vege?

veurbeeldzinne

Ederskier es heer te laat thoes kump, krijg'r ze geveeg.

veurbeeldzinne

Wie de sjaol oet waor, veegde alle kinder de straot op.

Grammatica

vervoginge vaan 't werkwoord vege
type: zwaak / regelmaoteg

euverege vervogingsvörm
voltoejd deilwoord volt.deilw.		geveeg
tegewoordeg deilwoord tegew.deilw.		vegend vegentere
gebeejende wijs inkelvoud geb.wijs.iv.		veeg
gebeejende wijs miervoud geb.wijs.mv.		veeg

Rijmwäörd

wäörd gevoonde die rijme op vege

2	ege lege vlege wege zege

3	bedrege bewege blokzege opvlege sjróbzege stroontvlege verplege zweefvlege

hèllevege

Spreekwäörd & Gezègkdes

rizzeltaot veur 't woord vege

Dee kin ‘m vege!
dee kin väöl drinke.

Maak geer eur Sinterklaosgediechte in 't Mestreechs? Op Mestreechter Taol stoon mie es 67.000 rijmwäörd!

d'n Dictionair-Piet

"...ich sal uch bewiesen, dat et Mastreegs de beste van alle de taulen is..."

oet 't Sermoen - 1729

"...iech spreek de gansen daag door Mestreechs mèt eus bewoeners. Daobij veule ze ziech 't mies op hun gemaak..."