veule¹

wèrkwoord

	oetspraok / ipa ipa		/ˈvøˑlə/
	etymologie etym.		‹1300-1325› Middelnederlands Mid.ned. voelen

veurbeeldzinne

Veul ins in d'n tes ofste 'ne zakdook höbs.

Grammatica

vervoginge vaan 't werkwoord veule
type: zwaak/sterk / regelmaoteg

euverege vervogingsvörm
voltoejd deilwoord volt.deilw.		geveuld
tegewoordeg deilwoord tegew.deilw.		veulend
gebeejende wijs inkelvoud geb.wijs.iv.		veul
gebeejende wijs miervoud geb.wijs.mv.		veult

Rijmwäörd

wäörd gevoonde die rijme op veule

2	keule speule weule

Spreekwäörd & Gezègkdes

rizzeltaote veur 't woord veule

Z’ch veule wie ‘ne kever op ‘n spang
z’ch neet op ze gemaak veule

Z’ch veule
‘nen hoegen dunk vaan z’n eige höbbe

ziech veule
een hoge dunk van zichzelf hebben

Maak geer eur Sinterklaosgediechte in 't Mestreechs? Op Mestreechter Taol stoon mie es 67.000 rijmwäörd!

d'n Dictionair-Piet

"...ich sal uch bewiesen, dat et Mastreegs de beste van alle de taulen is..."

oet 't Sermoen - 1729

"...iech spreek de gansen daag door Mestreechs mèt eus bewoeners. Daobij veule ze ziech 't mies op hun gemaak..."