/zʏn/
veurbeeldzinne
vb
|
Vreuger gónge veer eus zun regelmaoteg beechte.
Zie spreke gei Mestreechs mèt hun kinder. Dat is toch zun. |
bezitteleke veurnaomwäörd | ||
---|---|---|
1e persoen inkelvoud 1e pers. iv. |
mien/m'n
zun
|
|
2e persoen inkelvoud 2e pers. iv. |
dien/d'n
zun
|
|
3e persoen inkelvoud 3e pers. iv. |
zien/z'n
zun
häör/'r zun |
|
1e persoen miervoud 1e pers. mv. |
eus
zun
|
|
2e persoen miervoud 2e pers. mv. |
eur
zun
|
|
3e persoen miervoud 3e pers. mv. |
hun
zun
|